Το «Atalanti IX» περυσινός νικητής της Aegean Regatta κερδίζει τη διαδρομή.
Για άλλη μια φορά η εκκίνηση από την Κω δόθηκε με ιδανικές συνθήκες. Αξίζει να σημειώσουμε ότι φέτος, το συγκεκριμένο νησί ήταν στο επίκεντρο του ιστιοπλοϊκού ενδιαφέροντος, διότι απετέλεσε σταθμό όχι μόνο για την Aegean Regatta, αλλά και για το ράλι Αιγαίου, όπου μάλιστα διοργανώθηκαν και αγώνες τύπου «όρτσα-πρύμα». Σημαντικότερο πόλο έλξης για τις οργανωτικές επιτροπές, πέρα από τις καλλονές του νησιού, απετέλεσε η Μαρίνα της Κω, μια από τις ωραιότερες και καλύτερα οργανωμένες στην Ελλάδα.
Η διαδρομή των 44 ναυτικών μιλίων προς τη Σύμη ξεκίνησε με ένταση ανέμου γύρω στους 15 κόμβους. Το πρώτο σκάφος που πέρασε την γραμμή της εκκίνησης ήταν το «Ωκύαλος-BMW», με κυβερνήτη τον Γιώργο Έρτσο. Το γρήγορο 50άρι κράτησε την πρωτοπορία σε όλον σχεδόν τον αγώνα, με εξαίρεση κάποιο μικρό διάστημα όταν στον κάβο Κριό πέρασε μπροστά το σκάφος «Άνεμος» του Βαγγέλη Καραγεωργίου. Ας δούμε τα πράγματα από την αρχή. Μετά την εκκίνηση η ένταση του ανέμου άρχισε να ανεβαίνει φτάνοντας σε κάποιες σπιλιάδες μέχρι κα τους 28 κόβμους. Τα δρομόμετρα, χάρη στα μπαλόνια πήραν φωτιά, δείχνοντας πολλές φορές 14 και 15 κόμβους. Εντυπωσιακή ήταν η απόδοση του IMX 38 “Έρυτος-Lancia Lybra” με κυβερνήτη τον Κώστα Μάνθο, που κατάφερε να κρατηθεί μαζί με τα μεγαλύτερα 40άρια. Η ένταση του ανέμου ήταν μεγαλύτερη δυτικότερα της πορείας. Όμως, όσοι ανέβηκαν πάρα πολύ τελικά έχασαν από αυτούς που προτίμησαν να μείνουν ακριβώς στην πορεία και ακόμα περισσότερο σε σχέση με αυτούς που πόδισαν από νωρίς για να πλησιάσουν την μικρασιατική ακτή. Πρώτος διδάξας ο «Άνεμος», μόλις έπεσε ο αέρας στους 4 περίπου κόμβους και από πρύμα γύρισε όρτσα πλησίασε την ακτή και ξεγλύστρησε κάτω από τον «Ωκύαλο» και την «Αταλάντη ΙΧ». Χρειάστηκε τουλάχιστον μία ώρα για να ανακτήσει την πρωτοπορία ο «Ωκύαλος». Μάλιστα, σε αυτήν την ιστιοδρομία μπόρεσε να την κρατήσει μέχρι τον τερματισμό και να κερδίσει την «κανονιά». Μόλις τα πρώτα σκάφη καβατζάρησαν τον κάβο Κριό ο άνεμος ξαναγύρισε πρύμα με ένταση που έφτανε και τους 21 κόμβους. Τα αποτέλεσμα ήταν τα πρώτα σκάφη να καταβροχθίσουν γρήγορα τα επόμενα μίλια με ταχύτητες που συχνά ξεπερνούσαν τους 10 κόμβους. Όμως, ο φόβος της καταστροφής παραμόνευε! Στο προηγούμενο σκέλος τα ίδια σκάφη, μόλις 5 περίπου μίλια πριν από τον τερματισμό είδαν τις ελπίδες τους για διάκριση να εξανεμίζονται. Η Σύμη είναι ψηλό νησί με απότομες ακτές με αποτέλεσμα όλοι να αναρωτιούνται τι θα συναντήσουν σταβέντο της. Ιδιαίτερα όταν καθώς την πλησίαζαν η ένταση του ανέμου άρχισε να πέφτει…! Σε εκείνο το σημείο το «Αταλάντη ΙΧ» εκμεταλλευόμενο λίγο καλύτερα κάποιες αλλαγές του ανέμου μπόρεσε να περάσει μπροστά από τον «Άνεμο», τόσο σε πραγματικό, όσο και σε χαριζόμενο χρόνο. Έτσι, ήταν το δεύτερο σκάφος που πέρασε την γραμμή του τερματισμού, ύστερα από περίπου 6 ώρες και 20 λεπτά, ενώ ακολούθησε ο «Άνεμος» ύστερα από 4 λεπτά. Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση αυτούς τους χρόνους και παρά τα καραντιάσματα η μέση ταχύτητα των πρώτων σκαφών ήταν της τάξης των 7 κόμβων!
Πιο πίσω, η μάχη ανάμεσα στα IMX 38 ήταν ιδιαίτερα σκληρή καθώς οι μεταξύ τους αποστάσεις ήταν πολύ μικρές και τα πρύμα με μπαλόνι δεν έδιναν πολλά περιθώρια γι τη δημιουργία μεγάλων διαφορών. Το «Έρυτος-Lancia Lybra» που αρχικά έδειχνε ότι θα πρωταγωνιστήσει στην συγκεκριμένη ιστιοδρομία πέφτοντας σε μια λούμπα βρέθηκε στον Κάβο Κριό να κυνηγάει τον υπόλοιπο στόλο. Ο νικητής της προηγούμενης ιστιοδρομίας Θοδωρής Τσουλφάς με το «Alpha Bank» ήταν αυτός που πήρε το προβάδισμα, όμως αισθανόταν την πίεση του «Alsouma-Noynoy Light» του Άλφη Γεωργιάδη και του «Ellinix» του Βασίλη Χατζησταματίου. Το σκάφος «Europa-Eχίονας» με το γερμανικό πλήρωμα του Έκε φον ντεν Μόζελ έδειξε στην χθεσινή ιστιοδρομία ιδιαίτερα ανταγωνιστικό, σε αντίθεση με το “Modus-Vivendi” που δεν μπόρεσε να επαναλάβει την θεαματική απόδοση της 1ης διαδρομής. Το σκάφος «Αλεξάνδρα» πιο πίσω, μαζί με το «Βάνα Βιολέτα» έδειξαν τις δυνατότητες της γάστρας τους στις λασκάδες, αλλά και την ικανότητα των πληρωμάτων τους.
Τα περισσότερα σκάφη από τα IMS τερμάτισαν μέσα σε δύο ώρες μετά τον πρώτο. Όμως, τα πράγματα δεν ήταν τόσο ευχάριστα στα ORC, όπου το τελευταίο σκάφος πέρασε την γραμμή τερματισμού με απόλυτη μπουνάτσα στις 02.30 το βράδυ δηλαδή 10 περίπου ώρες αργότερα! Αυτό βέβαια δεν σημαίνει τίποτα, καθώς στην πραγματικότητα σκάφη ως προς την ικανότητα των πληρωμάτων, αφού τα αργότερα σκάφη συνάντησαν τελείως διαφορετικές συνθήκες. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποιο δεν έχουν «βγει» ακόμα τα αποτελέσματα.
